Royal Opera Festiwal od swej pierwszej edycji w 2019 roku ustanowił włoskiego geniusza stylu belcanto, Gioachino Rossiniego, głównym artystą wokół którego i na którym opiera się koncepcja szerszego pokazania muzyki i jej ponadczasowych zależności. Odsłanianie analogii pomiędzy twórczością muzyków różnych epok i spod różnych szerokości geograficznych a Mistrzem z Pesaro i jego kręgiem artystycznym pozwala lepiej poznać ich szczególną rolę w dziejach kultury europejskiej.
Jednym z ważniejszych celów, jakie przyświecają organizatorom jest przywracanie kulturze zapomnianych dzieł, stąd w programie znalazły się kompozycje mało znane melomanom lub wręcz nigdy jeszcze w Polsce nie wystawiane. Festiwal adresowany jest do zróżnicowanej pokoleniowo publiczności i w swojej idei chce przekonać szerokie audytorium, że kultura jest niezbędna dla współczesnego człowieka, a odkrywanie jej walorów poprzez eksponowanie międzynarodowych konotacji muzycznych i odkrywanie artystów nieznanych bądź zapomnianych, ten cel tylko wzmacnia.
Royal Opera Festival to wydarzenie cykliczne, organizowane od 2019 roku i z każdą edycją ma ambicje przedstawienia mało znanej twórczości samego Rossiniego (w 2019 roku była to opera Tancred zaledwie 3 razy grana w Polsce od czasu swego powstania w 1813 roku, w 2021 dwa dzieła: Jedwabna drabinka oraz Elżbieta, królowa Anglii, w 2022 trzy takie dzieła: Armida, Adina oraz Hermiona, a w 2023 Signor Bruschino).
Zapraszamy do udziału w VI edycji Royal Opera Festival, który będzie trwał od 21 czerwca do 13 lipca. Koncerty będą się odbywać w Krakowie oraz w Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach.
Na wydarzenie zapraszają Stowarzyszenie PASSIONART oraz Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. W 2024 roku po raz kolejny podjęta została współpraca z Belcanto Opera Festival, Rossini in Wildabad oraz Muzeum Domem Rodzinnym Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach. W tegorocznej, szóstej edycji Festiwalu do współorganizacji dołączają - Opera Krakowska, Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach oraz Krakowska Opera Kameralna. Jest to efekt kilkuletniego działania Filharmonii Krakowskiej, mającego na celu konsolidację i ścisłą współpracę instytucji kultury województwa małopolskiego, która do tej pory zaowocowała wieloma wydarzeniami sygnowanymi znakiem Muzycznych Mostów.
W ramach swego rodzaju kontrastu do mniej znanych utworów (jak choćby planowana w tej edycji opera Giovanniego Paciniego "Arabowie w Galii") czy artystów, widzowie będą mogli przypomnieć sobie jedną z bardziej znanych oper Rossiniego, jaką jest "Cyrulik Sewilski". Po raz drugi w tym roku odbędzie się "Akademia Belcanto" – warsztaty mistrzowskie dla młodych śpiewaków, którzy będą mieli okazję nie tylko uczyć się pod okiem znakomitych artystów, ale i wspólnie z nimi wystąpić w festiwalowych produkcjach.
Royal Opera Festival w 2023 roku to ponowna współpraca: z Belcanto Opera Festival. Rossini in Wildabad i Filharmonią im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, gdzie prezentowanych będzie większość muzycznych zdarzeń, jak również z Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach.
18.06.2022 r., godz. 18:00
Oratoryjny koncert plenerowy
Miejsce: Konsulat Generalny Austrii w Krakowie
Wykonawcy:
Orkiestra i Chór Żeński Filharmonii Krakowskiej
- Diego Ceretta - dyrygent
- Katarzyna Guran - sopran
- Mariana Poltorak – sopran
- Iida Antola – sopran
- Marcin Wróbel - przygotowanie chóru
Repertuar:
Gioacchino Rossini - Uwertura do opery Wilhelm Tell
Gioacchino Rossini - Uwertura do opery Otello
Gioacchino Rossini - Wilhelm Tell, aria Matyldy z II aktu
Felix Mendelssohn-Bartholdy - Sen nocy letniej (fragmenty)
24.06.2022 r., godz. 19:30
Gioacchino Rossini, Adina – wersja półsceniczna
Miejsce: Filharmonia Krakowska
Wykonawcy:
- Adina – Iida Antola
- Selimo – Tomasz Świerczek
- Califfo – Emmanuel Franco
- Mustafa – Gökmen Sahin
- Ali – Bartosz Jankowski
- Dyrygent – Luciano Acocella
- Współpraca muzyczna – Diego Ceretta
- Reżyseria – Jochen Schönleber
- Współpraca reżyserska - Emmanuel Franco
Chór Męski i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
W XVIII w zachodniej Europie zmieniło się postrzeganie mieszkańców Imperium Osmańskiego. Po dotkliwych porażkach militarnych Turcy przestali wreszcie budzić strach, pozostając egzotycznym źródłem inspiracji. W muzyce zaowocowało to pojawieniem się tzw. opery tureckiej (zwanej również serajową), nadal popularnej w czasach G. Rossiniego – autora m.in. Turka we Włoszech oraz Adiny. Libretto G. Bevilacqua-Aldobrandiniego do Adiny to historia zmuszonej do ślubu z kalifem niewolnicy, która z pomocą młodego Selima postanawia ratować się ucieczką. Kochankowie zostają schwytani, Selim otrzymuje wyrok śmierci, ale zupełnie niespodziewanie okazuje się, że tytułowa bohaterka jest dawno zaginioną córką kalifa i wszystko kończy się szczęśliwie. Adinę w 1818 roku zamówił u Rossiniego prefekt policji w Lizbonie, D.I. de Pina Manique, jako prezent dla pewnej sopranistki (prawdopodobnie L. Valesi). Autorzy wywiązali się co prawda z zamówienia, ale nie przywiązywali chyba do niego większej wagi. Zaprzyjaźniony z Rossinim librecista przerobił po prostu tekst F. Romaniego Il califo e la schiava, a kompozytor skorzystał z fragmentów swojej wcześniejszej opery Zygmunt. Do tego pominął uwerturę, której kontrakt nie obejmował. Premiera jednoaktówki odbyła się w Teatro de San Carlos w Lizbonie w 1826 roku. Po wielu latach zapomnienia, w 1964 roku Adina została wystawiona w Accademia Chigiana w Sienie.
25.06.2022 r., godz. 18:00
Gioacchino Rossini, Adina – wersja półsceniczna
Miejsce: Filharmonia Krakowska
Wykonawcy:
- Adina – Katarzyna Guran
- Selimo – Hyunduk Kim
- Califfo – Emmanuel Franco
- Mustafa – Gökmen Sahin
- Ali – Bartosz Jankowski
- Dyrygent – Luciano Acocella
- Współpraca muzyczna – Diego Ceretta
- Reżyseria – Jochen Schönleber
- Współpraca reżyserska - Emmanuel Franco
- Chór Męski i Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
W XVIII w zachodniej Europie zmieniło się postrzeganie mieszkańców Imperium Osmańskiego. Po dotkliwych porażkach militarnych Turcy przestali wreszcie budzić strach, pozostając egzotycznym źródłem inspiracji. W muzyce zaowocowało to pojawieniem się tzw. opery tureckiej (zwanej również serajową), nadal popularnej w czasach G. Rossiniego – autora m.in. Turka we Włoszech oraz Adiny. Libretto G. Bevilacqua-Aldobrandiniego do Adiny to historia zmuszonej do ślubu z kalifem niewolnicy, która z pomocą młodego Selima postanawia ratować się ucieczką. Kochankowie zostają schwytani, Selim otrzymuje wyrok śmierci, ale zupełnie niespodziewanie okazuje się, że tytułowa bohaterka jest dawno zaginioną córką kalifa i wszystko kończy się szczęśliwie. Adinę w 1818 roku zamówił u Rossiniego prefekt policji w Lizbonie, D.I. de Pina Manique, jako prezent dla pewnej sopranistki (prawdopodobnie L. Valesi). Autorzy wywiązali się co prawda z zamówienia, ale nie przywiązywali chyba do niego większej wagi. Zaprzyjaźniony z Rossinim librecista przerobił po prostu tekst F. Romaniego Il califo e la schiava, a kompozytor skorzystał z fragmentów swojej wcześniejszej opery Zygmunt. Do tego pominął uwerturę, której kontrakt nie obejmował. Premiera jednoaktówki odbyła się w Teatro de San Carlos w Lizbonie w 1826 roku. Po wielu latach zapomnienia, w 1964 roku Adina została wystawiona w Accademia Chigiana w Sienie.
03.07.2022 r., godz. 18:00
Gioacchino Rossini, Armida – wersja koncertowa
Miejsce: Filharmonia Krakowska
Wykonawcy:
- Armida – Fan Zhou
- Rinaldo – Michele Angelini
- Goffredo – Moisés Marin
- Ubaldo - Moisés Marin
- Carlo – Chuan Wang
- Gernando – Patrick Kabongo
- Eustazio - Chuan Wang
- Idraotte – Jusung Gabriel Park
- Astarotte - Jusung Gabriel Park
- Dyrygent - José Miguel Perez Sierra
- Orkiestra i Chór Mieszany Filharmonii Krakowskiej
Czarodziejka Armida, bohaterka poematu T. Tassa Jerozolima wyzwolona, rzuciła urok na wielu kompozytorów – przed G. Rossinim inspirując m.in. C. Monteverdiego, Ch.W. Glucka czy G.F. Händla. Gioacchino nie przepadał co prawda za tematyką fantastyczną, jednak pod naciskiem D. Barbei, który wystawieniem nowej opery chciał uświetnić ponowne otwarcie spalonego Teatro San Carlo w Neapolu, skomponował w 1817 roku trzyaktową Armidę do libretta G.F. Schmidta. Zakochany wówczas w pierwszej wykonawczyni tytułowej partii – hiszpańskiej sopranistce I. Colbran, która kilka lat później została jego żoną, Rossini szczególny nacisk położył na duety miłosne, ukazujące historię uczucia Armidy do wodza Rinalda. Miłość czarodziejki rozkwita w obozie pod murami oblężonej Jerozolimy, gdzie spotyka dawno nie widzianego ukochanego. Kiedyś uratowała życie rannego na polu bitwy Rinalda, a teraz chroni go przed aresztowaniem za zabójstwo, porywając go na magicznym rydwanie ciągniętym przez smoki – wprost do zaczarowanego ogrodu. Kiedy towarzyszom broni udaje się wyrwać wodza z kręgu zaklęć czarodziejki, zraniona kobieta poprzysięga zemstę… Pomimo baśniowego libretta i niezwykle pomysłowej scenografii, którą Barbaia chciał zaimponować widzom, publiczność przyjęła premierę Armidy dość chłodno, a z powodu wysokiego poziomu trudności wirtuozowskiej partii tytułowej, opery nie wystawiano później zbyt często.
09.07.2022, godz. 19:00
Koncert oratoryjny
Miejsce: kościół św. Piotra Apostoła w Wadowicach
Wykonawcy:
- Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
- Antonino Fogliani – dyrygent
- Marcin Wróbel - przygotowanie chóru
- Serena Farnocchia – sopran
- Aurora Faggioli – alt
- Michele Angelini – tenor
- Patryk Wyborski - bas
Repertuar:
Gioacchino Rossini - Stabat Mater
Joseph Haydn - Symfonia nr 49 f-moll La Passione
Początki muzyki pasyjnej sięgają średniowiecza. Od tamtej pory wydarzenia na wzgórzu Golgota zainspirowały wielu kompozytorów, w tym G. Rossiniego. Oparte na średniowiecznej sekwencji Stabat Mater powstało między 1831 a 1841 rokiem, na zamówienie Hiszpana M.F. Vareli. Datę premiery przekładano z powodu choroby kompozytora (który w końcu poprosił o pomoc G. Tadoliniego), a potem przez epidemię cholery. Po śmierci Vareli wokół utworu rozpętała się burza, związana z prawami autorskimi. Kompozycja podzieliła też wielbicieli twórczości Rossiniego – stęsknionych za jego operami, pisanie których tak niespodziewanie porzucił. Po raz pierwszy Stabat Mater publiczność usłyszała w 1833 roku w Madrycie.
J. Haydn również jest autorem dzieł pasyjnych (w tym popularnej Symfonii nr 24, zwanej Lamentatione), ale przydomek Pasja, nadany jego Symfonii nr 49 z 1768 roku, nie pochodzi od kompozytora. Najczęściej określenie to tłumaczone jest charakterem powolnego wstępu do utworu, choć powód może być zupełnie inny. W 1790 roku Symfonia nr 49 pojawiła się w repertuarze koncertu, zorganizowanego podczas Wielkiego Tygodnia w niemieckim mieście Schwerin. W okresie bezpośrednio poprzedzającym Wielkanoc muzyka świecka była tam zakazana i symfonię nazwano Pasją prawdopodobnie tylko dlatego, żeby móc ją wtedy wykonać. Tymczasem historia zapamiętała i utrwaliła przydomek, pod którym symfonia jest znana do dziś.
10.07.2022, godz. 18:00
Gioacchino Rossini, Hermiona – wersja sceniczna
Wykonawcy:
- Orkiestra i Chór Filharmonii Krakowskiej
- Antonino Fogliani – dyrygent
- Marcin Wróbel - przygotowanie chóru
- Serena Farnoccchia – Ermione
- Moisés Marín – Pirro
- Patrick Kabongo – Oreste
- Aurora Faggioli – Andromaca
- Chuan Wang - Pilade
- Jusung Gabriel Park - Fenicio
- Mariana Poltorak – Cleone
- Katarzyna Guran – Cefisà
- Bartosz Jankowski - Attalo
- Jochen Schönleber – reżyseria
- Paolo Raffo – asystent muzyczny
- Nicola Pascoli - asystent dyrygenta
Historia opery pełna jest kobiet, które w imię miłości lub zemsty są gotowe do popełnienia nawet najbardziej okrutnych czynów. Tytułowa bohaterka Hermiony G. Rossiniego płonie nienawiścią do swojej rywalki Andromachy, z którą walczy o względy króla Pyrrusa. Po zakończeniu wojny trojańskiej Pyrrus chce ożenić się z Andromachą, zapominając o obietnicy małżeństwa złożonej Hermionie. Na prośbę zdradzonej kobiety, zakochany w niej Orestes zabija króla na stopniach ołtarza. Po tej makabrycznej zbrodni Hermiona załamuje się i popełnia samobójstwo, a zrozpaczony Orestes popada w obłęd. Dwuaktową Hermionę Rossini skomponował dla Teatro San Carlo w Neapolu, który mógł pochwalić się znakomitą orkiestrą i zespołem wokalistów. Libretto napisał A.L. Tottola, w oparciu u tragedię Andromaque J. Racine’a. W tym okresie spod pióra kompozytora wyszedł szereg arcydzieł, takich jak Elżbieta, królowa Anglii, Otello, Ricciardo i Zoraida oraz Dziewica z jeziora. Niestety, Hermiona nie miała takiego szczęścia, jak inne utwory Rossiniego. Premiera opery, która odbyła się w 1819 roku w Neapolu, zakończyła się kompletnym fiaskiem. Co więcej, nie wznowiono jej za życia Rossiniego, który sam określił Hermionę „małym, włoskim Wilhelmem Tellem” przewidując, że długo nie zostanie zaaprobowana przez publiczność i krytykę. Tak się też stało – na deski teatru oraz do łask widzów powróciła dopiero w 1977 roku, w Sienie.
W tej odsłonie (2021 r.) organizatorzy przypomną dwie mało znane opery Rossiniego: Jedwabną drabinkę oraz Elżbietę, królową Anglii, którą polska publiczność będzie miała okazję zobaczyć po raz pierwszy w pełnej wersji. Niejako dla kontrastu zostanie pokazane również dzieło bardzo popularne: oratorium Stworzenie świata Josepha Haydna – jednego z kompozytorów bardzo ważnych dla Rossiniego.
Więcej informacji na oficjalnej stronie festiwalu.