W latach 1939-1945 na terenach centralnej Polski powstało z rozkazu Adolfa Hitlera Generalne Gubernatorstwo. Ten złożony z czterech dystryktów teren, został przeznaczony dla ludności polskiej tam zamieszkałej, a także dla deportowanych z obszarów przyłączonych do Rzeszy. To wymieszane polskie społeczeństwo, zgromadzone na małej przestrzeni uzupełniali uciekinierzy z terenów anektowanych do ZSRS. W tej masie znajdowali się przedstawiciele wszystkich grup społecznych, zawodów a także narodowości II Rzeczpospolitej.
Jedną z najważniejszych warstw, ale najmniej liczną, było ziemiaństwo. Na ich barki spadło w dużej mierze utrzymanie ludzi, którzy byli pod ich opieką i zwracali się do nich o pomoc. Wśród osób szukających pomocy znajdowali się oficerowie WP, naukowcy, nauczyciele, Żydzi i głodni mieszkańcy miast. Aktywnego wsparcia od nich oczekiwała również konspiracja zbrojna ZWZ-AK. Ziemianie nie tylko ją wspierali, ale także czynnie w niej uczestniczyli, zasilając struktury całego Polskiego Państwa Podziemnego. A za swoje zaangażowanie, w tym ostatnim akcie ich istnienia, zapłacili cenę dla nich najwyższą - utracili gniazda rodzinne.
Szczegóły wykładu na stronie.
