Biało-czerwona róża, łącząca symbole rodzin Lancasterów oraz Yorków, przyniosła szesnastowiecznej Anglii upragniony pokój oraz ściśle związała jej losy z dziejami nowej dynastii Tudorów. Kolejni jej przedstawiciele: Henryk VII, Henryk VIII, Edward VI, Maria Tudor oraz Elżbieta I rządzili w trudnym, a zarazem barwnym czasie zdominowanym przez rozwój reformacji, dążenie Habsburgów do dominacji na kontynencie europejskim, a także intensywną ekspansję idei renesansowych, które docierały nie tylko do elit intelektualnych, ale także zmieniały rządzących oraz ich dwory. Historia szesnastowiecznej Anglii, widziana przez pryzmat panującej dynastii, oznacza nie tylko zwycięstwo reformacji, narodziny Utopii, klęskę Wielkiej Armady, ale i tragiczną historię żon Henryka VIII, samotność Marii Tudor oraz tworzony już za życia Elżbiety I mit „królowej-dziewicy”. To wielka historia tworzona przez ludzi rozdartych pomiędzy pragnieniem szczęścia osobistego a poczuciem obowiązku wobec spraw państwa, z którym w dużej mierze byli tożsami.
Prowadzenie: dr Katarzyna Kuras.
27 listopada 2014 roku, godz. 18.00, sala 247 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie.
