Współpraca pomiędzy regionem Arkhangai a Małopolską miałaby dotyczyć również recyklingu odpadów, zarządzania przestrzenią miejską i przetwórstwa produktów zwierzęcych.
W spotkaniu wzięli udział B. Tserennadmid, Wojewoda Prowincji Arkhangai, E. Bathuyag, Dyrektor Wydziału Rozwoju Miast miasta Tsetserleg, Urtnasan Tsakhiur, Konsul Honorowa Mongolii oraz Munkhtsolmon Jadamba, Dyrektor Centrum Kultury Mongolii przy Konsulacie Mongolii w Krakowie.
Spotkanie z delegacją z Mongolii, na czele z Wojewodą Prowincji Arkhangai Panem B. Tserennadmidem, było niezwykle inspirujące. W trakcie dyskusji mieliśmy przyjemność zgłębić bogactwo naszych kultur i tradycji, wymienić spostrzeżenia oraz omówić perspektywy ewentualnej przyszłej współpracy. Wyraziliśmy również gotowość wsparcia organizacji Festiwalu Kultury Mongolskiej w Małopolsce, co byłoby okazją do wzmocnienia naszych relacji kulturalnych
- mówi wicemarszałek Witold Kozłowski.
Prowincja Arkhangai
Prowincja Arkhangai znajduje się w ustanowionym w 1931 r. Ajmaku Północnochangajskim - jednym z 21 ajmaków Mongolii. To górzysty i lesisty region ulokowany w centralnej części kraju. Stolicą ajmaku jest miasto Cecerleg. W gospodarce regionu o powierzchni nieco ponad 55 tys. km2 dominuje rolnictwo (uprawa zbóż, pszenicy, paszy dla zwierząt, warzyw), hodowla zwierząt (pierwsze miejsce w kraju pod względem liczby bydła i owiec – ok 4,1 mln zwierząt gospodarskich) i turystyka - Ajmak Północnochangajski jest turystycznym regionem z pięknymi, wysokimi górami, czystymi rzekami i licznymi jeziorami i stawami. W górach można spotkać takie gatunki zwierząt jak koziorożce, argale, pantery śnieżne, rysie, norki, marmozety czy lisy. W regionie występuje ok. 1 700 gatunków roślin, z których 20% to rośliny lecznicze.
Najmniej zaludniony kraj na świecie
Mongolia, choć jest jednym z największych krajów na świecie pod względem powierzchni, ma zaledwie około 3,3 miliona mieszkańców. Oznacza to, że na jednym kilometrze kwadratowym żyje średnio tylko 2 osoby. Dla porównania, w Polsce ten wskaźnik wynosi około 123 osoby na km².
Połowa obywateli Mongolii prowadzi koczowniczy lub półkoczowniczy tryb życia. Nomadzi zajmują się głównie hodowlą zwierząt, takich jak konie, wielbłądy, owce i kozy. Mieszkają w jurtach, które są łatwe do przenoszenia i doskonale przystosowane do surowego klimatu.
Współpraca Polski i Mongolii
Stosunki dyplomatyczne między Polską i Mongolią zostały nawiązane w 1950 roku i rozwijają się na przestrzeni lat. Współpraca ma wymiar ekonomiczny, rozwojowy oraz kulturalno-naukowy. Polska udziela pomocy rozwojowej Mongolii w ramach MSZ-owskiego programu Małe Granty. W 2023 r. zrealizowano dwa projekty o łącznej wartości 25 tys. EUR (wsparcie dla ośrodka dla dzieci prowadzonego przez Caritas Mongolia oraz wsparcie ośrodka dla osób z zespołem Downa w Ułan Bator).
Na podstawie Umowy między Rządem RP a Rządem Mongolii o współpracy w dziedzinie kultury, oświaty i nauki z 1999 r. Mongolia co roku wysyła do Polski 22 studentów.
W Ułan Bator co roku odbywają się Dni Filmu Polskiego. W kalendarz imprez kulturalnych na stałe wpisał się także Konkursu Chopinowski w Ułan Bator. Jednym z najambitniejszych wspólnych projektów naukowych jest obecnie polsko-mongolska ekspedycja archeologiczna na południu pustyni Gobi.
