Rada wybrała 5 nowych produktów: nasiona fasoli Piękny Jaś z Doliny Dunajca, charsznicka kapusta kwaszona, łukowicka śliwka suszona, suska sehlońska oraz obwarzanek krakowski.
W województwie małopolskim uprawa fasoli "Piękny Jaś z Doliny Dunajca" posiada wieloletnią tradycję, w szczególności w rejonie rzeki Dunajec. Optymalne warunki glebowo – klimatyczne Doliny Dunajca do uprawy fasoli, gwarantujące wierny, wyrównany i o dobrej zdrowotności plon nasion, wartość smakowa tej cennej odmiany sprawiły, że rolnicy pomimo pojawiających się nowych odmian fasoli wielokwiatowej wciąż uprawiają miejscową fasolę tyczną Piękny Jaś.
Kolejnym małopolskim specjałem wpisanym w dniu dzisiejszym na Listę Produktów Tradycyjnych jest charsznicka kapusta kwaszona. Przygotowanie surowca do kwaszenia kapusty nie zmieniła sie od lat. Także proces kwaszenia nie zmienił sie od pokoleń, tradycja i doświadczenia przekazywane z ojca na syna gwarantują wspaniałą jakość. Wykorzystywana w procesie kwaszenia sól stanowi jedyny dodatek, przez co proces fermentacji zachodzi w sposób samoczynny i naturalny bez wykorzystania sztucznych ulepszaczy czy konserwantów.
Suszenie śliwek w Gminie Łukowica odbywa się już co najmniej od 100 lat. Doskonale świadczą o tym suszarnie znajdujące się na terenie Gminy Łukowica. Mimo, że produkcja suszonych śliwek była traktowana przede wszystkim jako dodatkowe źródło dochodu, to w gospodarstwie domowym często korzystano z tego specjału, czy to jadając na surowo, czy tez używając jako dodatek do różnych potraw min. Krupniku czy bigosu. Suszenie śliwek to praca połączona ze swoistym obrzędem, jak kiedyś kiszenie kapusty, zbiorowe przędzenie lnu czy skubanie gęsiego pierza.
Z zachowanych przekazów historycznych tradycja suszenia śliw w okolicy Gminy Laskowa i jej okolic trwa od czasów przedwojennych. Nawet nazwa wsi Sechna pochodzi od tradycji suszenia śliw „sechnie – suszenie”. Na tym terenie prym wiodą owoce suszone, które wyróżniają się specyficznym smakiem, uzyskiwanym w zależności od sposobu oraz gatunku drzewa użytego do suszenia. Juz prababcie robiły susz, który dzieciom zastępował cukierki i gumy do żucia.
Ostatnim produktem wpisanym w dniu dzisiejszym na Listę Produktów Tradycyjnych jest obwarzanek krakowski. Tradycja wypieku obwarzanków jest bardzo długa. Pierwsze wzmianki o produkcji obwarzanków znajdują się w dokumencie lokacyjnym Krakowa z 1257 roku. Nazwa obwarzanek pochodzi od sposobu obwarzania tj. obgotowywania ciasta w wodzie. Nazwa ta była stosowana w zaborze austriackim. Mieszkańcy zaboru pruskiego używali nazwy precel a mieszkańcy Galicji – bajgel. Obwarzanek w świadomości mieszkańców Krakowa i osób przyjeżdżających z innych terenów Polski kojarzy się jako tradycyjny wyrób krakowski, zgodnie z podkreślają, ze obwarzanek nigdzie nie smakuje tak jak w Krakowie. Teraz grupa producentów obwarzanka krakowskiego dokłada wszelkich starań aby ich produkt stał się produktem regionalnym i w chwili obecnej przygotowywany jest wniosek o rejestrację w Komisji Europejskiej.
Podczas spotkania przedstawiciele Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego oraz Małopolskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. zaprezentowali etykiety, które mają wyróżniać tradycyjne małopolskie przysmaki. Etykieta będzie umieszczana na wszystkich wyrobach wpisanych na Listę Produktów Tradycyjnych. Znakowanie produktów pozwoli na ich identyfikację wśród innych dostępnych na rynku. Będzie świadczyć również o ich wyjątkowości.
Podczas spotkania poruszone zostały także kwestie dotyczące promocji produktów tradycyjnych na terenie Województwa Małopolskiego oraz korzyści, jakie płyną z wpisu produktów na Listę Produktów Tradycyjnych.
Zadaniem powołanej w lipcu ubiegłego roku Rady jest ocena merytoryczna wniosków o wpis na Listę Produktów Tradycyjnych w zakresie spełnienia przez produkt wymagań wynikających ze stosowania tradycyjnych metod produkcji wykorzystywanych od co najmniej 25 lat (jakość, wyjątkowe cechy i właściwości).
Dotychczas zarejestrowanych było 11 tradycyjnych produktów z Małopolski: precelek krakowski, kiełbasa lisiecka, chleb prądnicki, oscypek, żentyca, bundz, redykołka, bryndza podhalańska, sól wielicka, jabłka łąckie oraz śliwowica łącka.
