- Kiedy organizowaliśmy w Łącku dożynki wojewódzkie, miałem okazję poznać przepiękną kulturę oraz zespoły i to nie tylko Górali Łąckich, ale wszystkie grupy - od dziecięcych po orkiestrę. Takich miejsc w Małopolsce, biorąc pod uwagę krzewienie tradycji i kultury, jest bardzo mało. Twórczość Górali Łąckich i wkład w rozwój kultury Małopolski jest wyjątkowy – mówił marszałek.
Członkowie zespołu odebrali w tym dniu wiele innych odznaczeń, m.in. odznaczenia ministerialne oraz przyznane przez Powiat Nowosądecki „Jabłka Sądeckie”. W jubileuszu brali udział posłowie Barbara Bartuś, Anna Paluch, Arkadiusz Mularczyk i Andrzej Romanek, zaprzyjaźnione grupy folklorystyczne oraz mieszkańcy Łącka.
Zespół Regionalny Górale Łąccy został założony jesienią 1933 roku przez Marię Chwalibóg – nauczycielkę z Łącka. Zespołowi przygrywała kapela ludowa Pyrdołów. Próby odbywały się przeważnie wieczorami, w szkole podstawowej, za zgodą jej kierownika Stanisława Gronusia. W ćwiczeniu zespołu pomagał Mieczysław Szurmiak – kierownik szkoły w Zagorzenie. Dzięki Józefowi i Tomaszowi Pyrdołom, przy współpracy Juliana Zubka, został odtworzony taniec zbójnicki, który figurami i sposobem wykonywania różnił się od zbójnickiego wysokogórskiego. Dzięki inicjatywie Marii Chwalibóg i członków zespołu (Zofii Faron, Stanisława Baziaka, Stanisława Ćwikowskiego) zebrano od najstarszych mieszkańców obrzędy weselne (pytacka, oracje drużbów i starostów, błogosławieństwo, oczepiny). Materiały te porządkowała i przygotowała dla potrzeb zespołu jego założycielka. Przygotowano Wesele Łąckie, które po raz pierwszy jako obrzęd odtworzono na Święcie Gór w Nowym Sączu w 1938 roku. Było to widowisko regionalne z udziałem Górali Łąckich i Lachów z Podegrodzia. W latach 1939-43 zespół zawiesił swoją działalność. Jego członkowie przebywali w obozach koncentracyjnych, w niewoli niemieckiej, w partyzantce. W czasie kampanii wrześniowej Maria Chwalibóg wraz z matką Józefą opuściły Łącko uciekając przed Niemcami i schroniły się w Lwowie. Później zostały wywiezione przez sowietów na Ural, do pracy w lesie, skąd udało im się wydostać wraz z armią Andersa. Po wojnie zamieszkały w Anglii. W 1946 roku z inicjatywy byłych członków: Zofii Faron, Marii Dybiec, Józefa Marka, Stanisława Baziaka zespól został reaktywowany. Próby odbywały się w szkole, w domu ludowym, remizie OSP, a nawet w stodołach u członków zespołu. W późniejszym okresie miejscem ćwiczeń był barak, a następnie sala Gminnego Ośrodka Kultury.
Obecnie zespół składa się z dwóch grup – młodych i starostów, czyli dwóch pokoleń górali łąckich, w sumie około 40 osób. Zespół Regionalny Górale Łąccy to nie tylko kultywowanie tradycji regionu, ale także sposób na czynne spędzanie wolnego czasu, na rozwój życia towarzyskiego, którego temperament zawiera się w żywiołowych tańcach, pięknym śpiewie i barwnym stroju "górali białych". Na standardowy program składa się wiązanka oryginalnych tańców regionu łąckiego, śpiewy oraz liczne zabawy obrzędowe.
W latach 1933-2013 przez szeregi zespołu przewinęło się ok. 500 osób. Zespół uświetniał zawsze – Święto Kwitnącej Jabłoni, Święto Owocobrania oraz wiele innych uroczystości regionalnych na terenie gminy, powiatu i województwa. Występował na terenie całego kraju i poza jego granicami. Dorobek swój uwiecznił na płytach CD: Leci od Łącka piosnecka (2000 r.), Kolędy i pastorałki – Na Modyńskiyj hali (2002 r.), Kondy Corno Rzycka (2006 r.) oraz DVD z „Weselem Łąckim” i widowiskiem z okazji Jubileuszu 70-lecia działalności.
