Podczas spotkania przedstawiono wspólne stanowisko europejskich regionów w sprawie przyszłości Polityki Spójności. Europejczycy stoją w obliczu wielu wyzwań, a na przestrzeni historii obywatele upewnili się, że Polityka Spójności dostarcza konkretnych rozwiązań.
Polityka Spójności jest wyjątkowo dobrze usytuowana, aby mobilizować fundusze i odpowiadać na palące obawy obywateli, takie jak rosnąca globalna konkurencja, rozszerzenie UE, zmiany klimatyczne, transformacje ekologiczne, cyfrowe i demograficzne oraz rosnące potrzeby w zakresie bezpieczeństwa. Polityka spójności uzupełnia jednolity rynek, przyczynia się do zmniejszania dysproporcji w całej UE i jest ważnym celem traktatów unijnych. Odgrywa ona również kluczową rolę we wspieraniu długoterminowego, zrównoważonego wzrostu.
Dyskutujemy dziś na temat Polityki Spójności po roku 2027. Spójności, która jest warunkiem silnej Unii Europejskiej: konkurencyjnej i odpornej. Unia dążąc do pozostania strukturą stabilną i bezpieczną, szczególnie w warunkach obecnych kryzysów i nowych wyzwań, musi opierać się na rozwiązaniach gwarantujących skuteczne wykorzystywanie środków finansowych mogących tym kryzysom przeciwdziałać. Zachowanie regionów jako głównych decydentów w zarządzaniu środkami europejskimi zagwarantuje, że decyzje zapadać będą blisko rzeczywistych problemów, blisko obywateli i tym samym będą dla nich bardziej widoczne i zrozumiałe, co jest niezbędne do utrzymania społecznego poparcia integracji europejskiej
- mówił wicemarszałek Witold Kozłowski.
Podczas posiedzenia rozmawiano także o jeszcze większym wzmocnieniu spójności wewnątrz i na zewnątrz Unii Europejskiej. Stanowi to główny cel demokratyczny w obecnym kontekście geopolitycznym.
Przedstawiono raport, który potwierdził, że Polityka Spójności nadal tworzy silne ekosystemy innowacji i buduje kluczową infrastrukturę mobilności. Wspiera też zrównoważony rozwój i umożliwia szybką reakcję na liczne kryzysy, z którymi mierzy się Europa i jej obywatele.
Dyskutowano i wymieniono poglądy z jasno określonym celem nieustannej ewaluacji Polityki Spójności, która powinna być dostępna dla wszystkich regionów ze wzmocnionym dialogiem pomiędzy Komisją Europejską a regionami europejskimi.
