Maria Stangret-Kantor przyszła na świat w 1929 roku w podkrakowskich Strzelcach Wielkich. Studiowała malarstwo na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1957 roku wystąpiła w spektaklu Teatru Cricot 2 „Cyrk”. Tak zaczęła się trwająca ponad 3 dekady artystyczna współpraca artystki z Tadeuszem Kantorem. Brała udział niemal we wszystkich jego przedstawieniach. Podobnie jak on, była twórczo związana z Galerią Krzysztofory w Krakowie i Galerią Foksal w Warszawie. Uczestniczyła również w wielu happeningach artysty. Poślubiła go w 1961 roku.
Maria Stangret- Kantor była nie tylko towarzyszką życia i twórczości Tadeusza Kantora, ale przede wszystkim poszukującą, cenioną na całym świecie artystką. Z wielkim uznaniem spotykała się jej twórczość malarska. Pierwszy publiczny pokaz obrazów odbył się w 1963 roku w Galerii Brinken w Sztokholmie. Prace Marii Stangret-Kantor prezentowane były na ponad czterdziestu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych – w Polsce i za granicą. W dorobku artystki znajduje się także niezwykle oryginalne dzieło literackie - kolażowa „powieść bez końca”, która po latach ujrzała światło dzienne pt. „Dzień dziadka”.
Za swe dokonania artystyczne w 2009 roku została odznaczona złotym medalem Gloria Artis. Mieszkała i pracowała w Krakowie oraz w Hucisku koło Wieliczki.
W wydanych w 2016 roku wspomnieniach „Malując progi”, artystka napisała:
Kończę moją opowieść bez żadnej pointy, bo jej zwyczajnie nie mam. Nie wiem, czy jeszcze coś namaluję, tak jak nie wiem, czy malarstwo przetrwa w XXI wieku.
Wierzę, że tak.
