Jerzy Stuhr był rodowitym Krakowianinem. Tutaj ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz aktorstwo na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Do krakowskiej PWST wrócił później, aby prowadzić zajęcia ze studentami i dwukrotnie piastować funkcję rektora.
Również z Krakowem przez długi czas była związana jego aktorska kariera. Tuż po ukończeniu studiów zyskał angaż do Narodowego Starego Teatru. Jedną z pierwszych ról zagrał tam w pamiętnej inscenizacji „Dziadów” z 1973 roku w reż. Konrada Swinarskiego. Potem przyszły kreacje w spektaklach, które dla Starego Teatru realizowali tak wybitni twórcy, jak Andrzej Wajda, Jerzy Grzegorzewski, czy Jerzy Jarocki. Na tej scenie Stuhr zadebiutował także jak reżyser teatralny, adaptując głośny monodram „Kontrabasista”. Jako aktor i reżyser Jerzy Stuhr był odpowiedzialny za wyjątkowe inscenizacje w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie, realizując tam m.in. oklaskiwane adaptacje Gombrowicza, Szekspira i Moliera.
Z Małopolską związane były związane wyjątkowe w dorobku Jerzego Stuhra realizacje przedstawień operowych. Na scenie Opery Krakowskiej w Krakowie wyreżyserował trzy popularne inscenizacje: „Don Pasquale”, „Cyrulik sewilski” oraz "Cosi Fan Tutte".
Wielką popularność i uznanie przyniosła Stuhrowi działalność filmowa. Jeszcze w latach 70. stał się jednym z czołowych aktorów tzw. kina moralnego niepokoju, przede wszystkim za sprawą ról w pierwszych fabułach Krzysztofa Kieślowskiego (m.in. „Amator”) oraz „Wodzireju” Feliksa Falka. Później zdobył sympatię widzów kinowych brawurowymi kreacjami komediowymi m.in. w filmach Juliusza Machulskiego („Seksmisja”, „Kingsajz”). Stanął także po drugiej strony kamery, reżyserując m.in. adaptację Jerzego Pilcha „Spis cudzołożnic”, czy głośne „Historie miłosne”.
Dzięki wszechstronnemu talentowi, Jerzy Stuhr pozostawił po sobie także równie niezapomniane dokonania na obszarze popkultury. Był jedną z twarzy niezwykle popularnego w latach 70. i realizowanego na krakowskich Krzemionkach programu „Spotkanie z balladą”, po mistrzowsku wykonał na Festiwalu w Opolu prześmiewczą piosenkę „Śpiewać każdy może” (do tekstu Jonasza Kofty) oraz brawurowo dubbingował postać Osiołka z animowanych filmów o Shreku.
Za swoje osiągnięcia Jerzy Stuhr otrzymał m.in. Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Od początku lat 80. odnosił artystyczne sukcesy we włoskim teatrze i kinie, za które m.in. w 2000 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.
Jerzy Stuhr zmarł 9 lipca. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 17 lipca na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
