Tadeusz Kantor. Cholernie spadam
Późne malarstwo i teatr Tadeusza Kantor naznaczone są intymnością i prywatnymi przeżyciami. Artysta mówi o sobie wprost: o swoich lękach, zwątpieniu, o niespełnionej miłości i przeczuciu zbliżającej się śmierci. Skupienie się na sobie ma jeszcze inny kontekst. Artysta zdecydował się przeciwstawić życie jednostki wszelkim rodzajom totalitaryzmów, przemocy, władzy i bezduszności świata. W dziełach tych rozlicza się również z własną sztuką i sobą samym, kieruje się w głąb.
Na wystawie prezentowana jest większość ostatnich dzieł malarskich Tadeusza Kantora. Obrazy stoją na metalowych konstrukcjach. Prace pochodzą z cyklów: Cholernie spadam, Dalej już nic, Nie zagląda się bezkarnie przez okno czy Mój dom. Wybrano również blisko trzydzieści rysunków z późnego okresu twórczości artysty. Oprócz szkiców do obrazów będą to rysunki związane z tematami intymności, prywatności, miłości, śmierci, samotności, rysunki „Biednego Pokoiku Wyobraźni” oraz prace nawiązujące do młodopolskich obrazów Jacka Malczewskiego. Elementem aranżacji wystawy będą też wielkogabarytowe lustra, które wprowadzą efekt duplikacji obrazów i skłonią odbiorcę do konfrontacji z intymnością artysty – w relacji do jego sztuki.
W ramach wystawy można zobaczyć dwa obiekty teatralne: instalację Maszyna miłości i śmierci, wypożyczoną z Museo Internazionale delle Marionette w Palermo, oraz manekina Pana Młodego z trumną (Tadeusza Kantora) na podeście ze spektaklu Nigdy tu już nie powrócę (1988).
Wystawie towarzyszy bogaty program, w skład którego wchodzą projekcje filmowe, cykl oprowadzań kuratorskich oraz warsztatów dla dzieci, warsztaty dla specjalistów i dwie konferencje naukowe.
Kurator wystawy: Małgorzata Paluch-Cybulska
Współpraca kuratorska: Bogdan Renczyński
Otwarciu wystawy towarzyszył koncert Images immanentes.
23 października 2015 – 27 marca 2016
Cricoteka,
Kraków, ul. Nadwiślańska 2-4
Więcej informacji na stronie
