Nagrodę po raz drugi wręczono w rocznicę urodzin jej Patrona - 19 marca. Dyplom oraz czek w wysokości 40 tys. złotych (ufundowaną w równych częściach z budżetu województwa małopolskiego i gminy miejskiej Kraków) wręczyli podczas uroczystej gali, która odbyła się w Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie. prof. Jan Tadeusz Duda, przewodniczącego Sejmiku Województwa Małopolskiego oraz Katarzyna Olesiak, dyrektor Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa.
Prof. Paweł Próchniak to wirtuoz słowa, który jak nikt inny potrafi czytać poezję oraz wydobywać jej prawdę i mądrość, odkrywać głęboką naturę świata, jego złożoność i nieoczywistość, która odsyła do tajemnicy istnienia. W swych esejach odsłania pojemność słowa, jego symbolikę i wielorakie pokłady znaczeń, a przede wszystkim przypomina, że słowo może zmieniać świat i przynosić ocalenie
- powiedział prof. Jan Tadeusz Duda przekazując laureatowi Nagrodę w imieniu samorządu Województwa Małopolskiego. Podziękował także za wkład pracy na rzecz literatury oraz działalność na rzecz upowszechniania poezji i sylwetek jej współczesnych twórców.
Prof. Paweł Próchniak - znakomity eseista, krytyk literacki, literaturoznawca, a przede wszystkim badacz i znawca poezji współczesnej oraz twórca wyjątkowych projektów, które pozwalają żyć wierszom w realnej, a także wirtualnej rzeczywistości. W kręgu jego zainteresowań pozostaje twórczość pisarzy polskiego modernizmu, poezja XX wieku, literatura najnowsza oraz sztuka interpretacji. Jest autorem monografii: „Sen nożownika. O twórczości Ludwika Stanisława Licińskiego” (Lublin 2001), „Pęknięty płomień. O pisarstwie Tadeusza Micińskiego” (Lublin 2006), „Modernizm: ciemny nurt” (studia z dziejów poezji) (Kraków 2011) oraz książek o literaturze ostatnich dziesięcioleci: „Wiersze na wietrze” (szkice, notatki) (Kraków 2008), „Zamiar ze słów” (szkice, notatki) (Kraków 2011) oraz tomu „Rachunek strat. Poezja - krytyka – lektura” (Kraków 2016). „Nokturny. Z dziejów wyobraźni poetyckiej" (2018). W latach 2008-2009 był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej KUL oraz kierownikiem utworzonej z jego inicjatywy Katedry Literatury Modernizmu KUL. Obecnie kieruje Katedrą Literatury Współczesnej i Krytyki Literackiej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Jest organizatorem licznych konferencji i seminariów naukowych (m.in. cykli: Seminaria w Bramie, Która lektura? oraz Poeci Młodej Polski) oraz pomysłodawcą i współorganizatorem „Miasta Poezji” w Lublinie, a także pomysłodawcą i redaktorem naczelnym witryny internetowej Strony Poezji w Lublinie. W latach 2008–2010 zasiadał w jury Nagrody Poetyckiej „Kamień”, a od 2018 roku Nagrody Literackiej „Nike”. Członek Rady Fundacji im. Zbigniewa Herberta i pełnomocnik zarządu Fundacji ds. programowych. Członek Polskiego PEN Clubu. Od roku 1999 stale współpracuje z Ośrodkiem „Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie, gdzie kieruje utworzoną z jego inicjatywy Pracownią Antropologii Słowa.
Przyznawana wspólnie przez marszałka województwa małopolskiego oraz prezydenta miasta Krakowa Nagroda im. Kazimierza Wyki należy do nielicznych nagród tego typu w Polsce.
Idea nagrody - wyróżnienie wybitnych dokonań literackich i artystycznych twórców, którzy w swojej działalności nawiązują do świata wartości i zakresu zainteresowań prof. Kazimierza Wyki - zrodziła się wkrótce po śmierci jej patrona, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W ten sposób środowisko literackie Krakowa pragnęło uczcić i zachować w pamięci tego wybitnego historyka literatury, krytyka literackiego, eseistę, twórcę własnej metodologii krytyki literackiej, zwanej „szkołą Wyki”, znawcę sztuki, animatora życia kulturalnego, humanistę o niezwykłej energii i artystycznej wyobraźni.
W gronie laureatów Nagrody znajdują się najwybitniejsze osobowości polskiej humanistyki.
Pierwszym laureatem został w 1980 roku prof. Jerzy Kwiatkowski, wśród kolejnych wymienić można m.in. prof. Jana Błońskiego, prof. Michała Głowińskiego, Zbigniewa Herberta, prof. Marię Janion, prof. Mariana Stalę, prof. Jerzego Jarzębskiego, prof. Teresę Walas, prof. Krzysztofa Uniłowskiego, prof. Stanisława Balbusa, prof. Franciszka Ziejkę, prof. Stanisława Burkota, prof. Włodzimierza Maciąga, prof. Mieczysława Porębskiego, prof. Michała Pawła Markowskiego, prof. Marię Poprzęcką i wielu innych.
