„Północ/Południe” to wizualny esej o nieobecności. Prezentuje i interpretuje dwie osobiste historie o rodzinnych migracjach za pomocą autorskich map i archiwalnych fotografii.
Opowiada o Władysławie Zalotyńskim oraz Jerzym Sewerynie – nigdy niepoznanych dziadkach artystki. Pierwszy był skoczkiem narciarskim i technikiem dentystycznym, drugi – zawodowym kierowcą. Łączy ich zawiła biografia związana z konkretnymi miejscami – tytułowymi skrajnymi punktami na mapie Polski. Wystawa jest spóźnionym spotkaniem, upomnieniem się o pamięć o przodkach. Jej oś narracyjną stanowią mapy wykonane w technice kolażu. Nie są obiektywnym obrazem terytorium, lecz nośnikiem pamięci utrwalającym tożsamość jednostek i miejsc.
„Północ/Południe” przetwarza archiwa pamięci i wspomnienia, wykorzystując je jako budulec uniwersalnej opowieści. Wpisuje nielinearne historie w szeroki kontekst przemian historyczno-kulturowych. Artystka opracowuje fotografie i wspomnienia, by w procesie twórczym nadać nowy kształt rodzinnym archiwom.
Wystawa łączy sztuki wizualne i nowocześnie rozumianą archiwistykę. Nie jest jedynie zbiorem informacji, lecz interpretacją opartą na kontrastach: północ/południe, stare/nowe, znane/nieznane, tutejsze/obce, obecne/nieobecne, przetworzone/tworzone, czy też analogowe/komputerowe.
