Wszystkie trzy siostry ukończyły studia wyższe, jednak nie na kierunkach artystycznych. Twórczość jest ich wielką życiową pasją, ale nie traktują jej zawodowo, choć prace ich cieszą się rosnącym powodzeniem wśród kolekcjonerów. Brały też udział w wielu wystawach w kilku krajach. Główną dziedziną uprawianej przez nie twórczości jest grafika warsztatowa. Obecnie stosują różne techniki graficzne, lecz najchętniej tworzą prace w technice monotypii, w ten też sposób wykonana została większość obrazów prezentowanych na wystawie. Stosują także szablon i suchą igłę oraz techniki mieszane.
Łemkowszczyzna, jako kraina wywołująca uczucie nostalgii, jednak bez rozpamiętywania dramatycznej historii tego karpackiego mikroświata, jest cały czas obecna w twórczości sióstr Kocur. Stanowi główne źródło inspiracji dla ich sztuki. Tytuł wystawy „Łemkowska bajka”, wskazuje na „emocjonalną perspektywę” tej twórczości, wyrażaną nieraz w „chagallowskim” nastroju obrazów.
Tytuł ten sugeruje nam też istnienie, obok świata realnego, dostępnego dla każdego, także, tak jak w bajce, świata nierzeczywistego, takiego który można poznać, czy też do którego można wstąpić tylko będąc „wtajemniczonym” w łemkowskość, „zaklętą” w ikonie, w mistyce chrześcijaństwa wschodniego, w architektonicznej doskonałości łemkowskich cerkwi, w ciągłej obecności i w dzisiejszym pejzażu Łemkowszczyzny starych kapliczek i przydrożnych figur świętych patronów – kamiennych świadków historii tej ziemi.
Na wystawie pokazano także linoryty, które wykonał ojciec artystek, Michał Kocur /1946-2015/. Był on człowiekiem bardzo uzdolnionym plastycznie i dużym autorytetem dla córek. Kompozycje tego autora nie przedstawiają Łemkowszczyzny w sposób tak „bajkowy” i poetycki, jaki znamy z prac jego córek. Twórca ukazuje nam piękno architektury konkretnych cerkwi w wymienionych z nazwy wsiach, w sposób bardziej realistyczny. Dokumentuje chylące się ku upadkowi pod brzemieniem czasu, czy też celowo zrujnowane obiekty, takie jak np. wieża i kopuły kaplicy w Banicy, powykrzywiane stare żelazne krzyże z łemkowskich kapliczek i cmentarzy.
Zwiedzenie wystawy twórczości Lidii, Ireny i Anny Kocur i wejście w świat ich „Łemkowskiej bajki”, poszerzy na pewno horyzont naszej wiedzy o Łemkowszczyźnie. Wystawa pokazuje też, że kultura artystyczna współczesnej Łemkowszczyzny, prezentowana najczęściej przez pryzmat folkloru, jest w istocie zjawiskiem o wiele bogatszym.
Autorki dedykują wystawę swojemu Ojcu, który wprowadził je w świat twórczości artystycznej.
Więcej na temat wystawy znajdziesz na stronie muzeum.
