Ekspresyjny zapis emocji płynących ze sceny podczas prób i spektakli Teatru Cricot 2 oraz głębokie rozumienie teatralnych wizji Tadeusza Kantora to synteza prezentowanej w Cricotece wystawy Maurizia Buscarina. Na ekspozycji można obejrzeć 198 czarno-białych fotografii – wybór z archiwum Buscarina, które liczy 12000 kadrów z prób i spektakli Tadeusza Kantora. Hołdujący tradycyjnym metodom wykonywania i wywoływania zdjęć artysta wszystkie odbitki przygotował osobiście w swoim atelier w Poscante pod Bergamo. Jego zdjęcia nie tylko w wyjątkowy sposób pozwalają poznać twórczość Kantora, ale też przyjrzeć się fotografii teatralnej, która jawi się jako gatunek osobny.
Buscarino należy do grona nielicznych fotografów, na których obecność podczas prób i spektakli Teatru Cricot 2 pozwalał Kantor. Znalazł się także w wąskiej grupie profesjonalistów, których artysta osobiście prosił o zrobienie zdjęć, darząc ich pracę szczególnym uznaniem. Najlepszym tego dowodem może być zaproszenie do dokumentowania prób spektaklu Wielopole, Wielopole, które odbywały się we Florencji. Sam Buscarino o początkach współpracy z Kantorem mówi:
Pamiętam, że jak zwykle zapytałem o pozwolenie na robienie zdjęć i dostałem je naprędce w korytarzu przy garderobach, gdzie kręciły się na czarno ubrane osoby, starsze w większości, przygotowujące się pospiesznie i nieprzywiązujące wagi do mojego pytania. Pamiętam stopnie niedużej widowni i wiele wolnych jeszcze miejsc naprzeciw przestrzeni scenicznej, umieszczonej w lewym rogu w głębi sali i oddzielonej od publiczności sznurem, jak w muzeach. Usiadłem na ziemi, metr od sceny, żeby fotografować twarze aktorów, a ten sznur przecinał mi widok.
Ekspozycję można oglądać do 29 grudnia br.
