Fabuła baletu "Spartakus" nawiązuje do historycznego faktu powstania gladiatorów w Rzymie pod przewodnictwem trackiego jeńca Spartakusa. Libretto opracowane zostało na podstawie źródeł historycznych, dzieł Plutarcha i Juwenala oraz prac współczesnych historyków radzieckich.
Spartakus, Frygia i Krassus są postaciami autentycznymi, zaś postacie zaprzedanej Rzymowi Eginy i słabego Harmodiusa zrodziły się w wyobraźni librecisty jako kontrastujące z odwagą i bohaterstwem powstańców. Główną ideą baletu jest walka o wolność, a dzieje buntu gladiatorów - jej metaforą.
"Spartakus" to balet o wieloplanowej akcji, wątkach epicznych, tragicznych i lirycznych, pełen dramatycznych spięć. Przeważają sceny zbiorowe. Muzyka spełnia funkcję ilustracyjną dzięki zastosowaniu tematów melodycznych charakteryzujących postaci, środowiska i sytuacje. Główny temat muzyczny Spartakusa składa się z dwóch motywów: bohaterskiego o emocjonalnym brzmieniu wyrażającym reakcje uczuciowe bohatera. Występuje też liryczny temat Frygii oraz dwa tematy środowiskowe - patrycjuszowski i plebejski. Obok rytmów tanecznych i reminiscencji folkloru różnych narodów, zwłaszcza armeńskiego, dominują rytmy marszowe, wojenne i pogrzebowe.
Więcej informacji znajdziesz tutaj.
