Odznaczenie wręczono w miniony piątek (5.04) podczas uroczystości pogrzebowych na Cmentarzu Rakowickim. Na ręce syna pułkownika Złoty Krzyż Małopolski przekazał Wojciech Piech, sekretarz Małopolski. Delegacja województwa złożyła również wieniec okolicznościowy na grobie zmarłego.
Stanisław Dąbrowa-Kostka urodził się 11 października 1924 roku w Przemyślu. Był oficerem AK, WiN i ostatnim uczestnikiem rozbicia więzienia w Jaśle. Akcja, oceniana jako jedna z najbardziej brawurowych i jednocześnie subtelnych w historii AK, miała miejsce z 5 na 6 sierpnia 1943 roku. Z więzienia Gestapo w Jaśle odbito 66 torturowanych w nim żołnierzy konspiracji i ponad setkę innych więźniów. Za udział w akcji, określonej mianem „Burza”, Dąbrowa-Kostka otrzymał Krzyż Walecznych. Od grudnia 1944 do sierpnia 1945 roku odtworzył struktury Armii Krajowej, rozbite przez aresztowania. Gromadził broń i sformował oddział, którego celem była obrona ludności cywilnej przed rabunkiem. Oddział rozwiązano dopiero po zakończeniu wojny. 1 stycznia 1945 roku awansował do stopnia porucznika. Jako oficer został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Po zakończeniu działań wojennych skierowano go do Krakowa na stanowisko szefa Wydziału Informacji i Bezpieczeństwa oraz dowódcy „Straży”, będącej zbrojnym ramieniem zrzeszenia Wolność i Niepodległość, przekształconego w Wolność i Niezawisłość.
W marcu 1946 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Po trzymiesięcznym śledztwie trafił do więzienia przy ul. Senackiej. 11 lipca tego samego roku skazano go na siedem lat więzienia. Na wolność wyszedł trzy lata później.
W okresie powojennym aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich i Komisji Historycznej ZBoWiD jako członek Związku Inwalidów Wojennych RP, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, ZAiKS i Stowarzyszenia Żołnierzy AK. Był autorem licznych opracowań i artykułów. Wydał własne książki, W okupowanym Krakowie (Warszawa 1972), Hitlerowskie afisze śmierci (Kraków 1983), ponadto był współautorem Dynamitu (Kraków 1964), Akcji „N” (Warszawa 1973), Rozkazu: zdobyć więzienie (Kraków 1988), Przemyśla w oczach pisarzy (Londyn 1994).
Za szczególne zaangażowanie się w działalność harcerską, uhonorowany stopniem instruktora przewodnika ZHP. Współzałożyciel gorczańskiej grupy GOPR. Zmarł 27 marca 2019 roku w Krakowie, mając 94 lata.
